نُرموپاتی؛ گرایشی ناسالم به شبیه دیگران بودن - مهسان بلاگ

انگار نیازی افراطی به شبیه دیگران بودن در تمام سرزمین ها و فرهنگ ها رو به رشد است. این پدیده مدتهاست که در جهان وجود دارد و تکنولوژی، شیوه تفکر و حتی شخصیت ما را تحت تاثیر قرار داده است. وقتی به صفحه کامپیوتر یا موبایل مان نگاه می کنیم ناگهان با موجی از معیار ها و اطلاعات درست و نادرست روبرو می شویم که حواس مان را به خود مشغول می نمایند.

افراد زیادی در اطراف ما هستند که نسبت به هویت خود اطمینانی ندارند و روی شناخت خودشان کار ننموده اند و اساسا هدف زندگی شان کسب اعتبار اجتماعی است.

این اشخاص می خواهند فردیت خود را نابود نمایند تا بتوانند در قالب چیزی که نُرم است قرار بگیرند؛ بنابراین حرف ها و رفتار های دیگران را تقلید می نمایند یا فکر می نمایند رسانه های اجتماعی به آن ها یاری می نماید به یک تعادل روانی و آرامش برسند.

بزرگ ترین ترس این افراد این است که غیرنرمال باشند. عدم توانایی در جور شدن با قالب های ارائه شده، این افراد را به شدت نگران می نماید. در ضمن اشخاصی که دچار نرموپاتی هستند احساس افسردگی و تهی بودن می نمایند.

نرموپاتی وضعیتی ناسالم است

ما دوست داریم دیگران ما را خاص و منحصربفرد ببینند. اما اغلب در عمل دوست داریم شبیه دیگران باشیم و در قالب چیز هایی که نرمال تلقی می گردد قرار بگیریم؛ بنابراین اگر انتخاب کنیم که باور ها و ارزش های خودمان را داشته باشیم یا طبق خواست خودمان رفتار کنیم، انگشت نمای دیگران خواهیم شد.

اما حتما این توصیه روانشناس ها را بار ها شنیده اید که کلید شادی در این است که یاد بگیریم خودمان باشیم و خود واقعی مان را به جهان نشان بدهیم. ولی جهان تقریبا همواره بی انصاف است و چه بخواهیم و چه نه، مورد قضاوت و انتقاد قرار می گیریم و با سختی ها و بی عدالتی ها روبرو می شویم.

افرادی که دچار نرموپاتی هستند تلاشی برای خود واقعی بودن نمی نمایند؛ آن ها فقط تقلید می نمایند، اطاعت می نمایند و تسلیم می شوند. این اشخاص بینهایت منفعل اند که باعث می گردد دست به رفتار های غیرمنطقی بزنند و فقط برای همین رفتار ها ارزش قائل باشند.

نرموپاتی چگونه تعریف می گردد

جویس مک دوگال (Joyce McDougall) یکی از مطرح ترین روانشناس ها در زمینه اسکیزوفرنی بچه ها، اولین کسی بود که عبارت normopathy را بیان کرد. او از این کلمه برای توصیف ترس از فردیت استفاده نموده است.

• افرادی که دچار نرموپاتی هستند، گرایش مداومی برای تائید شدن از سوی دیگران دارند. این تمایل شدید باعث می گردد هویت و حتی احترام خود را کنار بگذارند.
• افراد دچار نرموپاتی تقریبا بدون اینکه متوجه شوند، تصویر اشتباهی از خود ارائه می دهند. آن ها فقط بر جهانی بیرون تمرکز دارند و زندگی شان وابسته به چیزی است که در اطراف شان روی می دهد. آن ها مرتبا به این توجه می نمایند که دوستان، اجتماع و رسانه های اجتماعی چه می نمایند و چه می گویند.
• بعضی از نوجوانان کاملا دنباله رو دیگر افراد هستند و سعی می نمایند تمام انتخاب های شان از تیپ و لباس گرفته تا ابزار های مورد استفاده، همان هایی باشد که دیگران انتخاب می نمایند.

نرموپاتی نوعی رنج است. بیشتر اوقات فردِ دچار نرموپاتی احساس گمگشتگی و تهی بودن می نماید. او کاملا از جهانی هیجانی اش قطع ارتباط نموده است، یعنی نمی داند چگونه با فرسودگی، ناامیدی و ضعف هایش کنار بیاید و بر آن ها غلبه کند.

فرد دچار نرموپاتی اصلا نمی داند چگونه در ها را به سمت خود ِ درونش باز کند و هرگز کشف نمی نماید واقعا چه کسی است.

چه باید کرد؟

تمرین فردیت، کلید درمان نرموپاتی است. فردِ دچار نرموپاتی کسی است که هویت واقعی اش را انکار می نماید تا خودش را کاملا وقف تقلید های بیخود نماید و نهایتا به یک انسان مصنوعی و تهی تبدیل گردد. این وضعیت دردناک و رنج آور بوده و نارضایتی به همراه دارد.

وقتی فرد دچار نرموپاتی بالاخره متوجه می گردد که در حال رنج کشیدن است احساس می نماید ملزم است که یاری بخواهد و آغاز به کشف خود می نماید تا بتواند اعتماد بنفس و هویت از دست رفته اش را بازبیابد. در این زمان است که فرد بالاخره از خواب بیدار می گردد و می تواند آنطوری که واقعا دوست دارد زندگی کند. چنین افرادی بعد از این پروسه رنج آور و طولانی در نهایت تجربه می نمایند که هیچ چیزی غیرنرمال تر از وسواس نشان دادن برای طبق نُرم بودن نیست!

منبع: exploringyourmind

دور زمین: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

mahsanblog.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای مهسان بلاگ