عبور یک سیارک از بیخ گوش یک ماهواره - مهسان بلاگ

به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، این سیارک در یکی از نزدیکترین پروازهای سیارک ها از کنار زمین که تا به امروز ثبت شده است، از ارتفاع حدود 35 هزار کیلومتری از سطح زمین عبور کرد و با چهار تا هشت متر قطر در 28 آوریل 2020 از حدود 1200 کیلومتری یک ماهواره گذشت.

وقتی به خطری که سیارک ها برای زمین دارند، فکر می کنیم، معمولاً از سقوط و برخورد آنها روی سطح زمین می ترسیم؛ اتفاقی که 65 میلیون سال پیش دایناسورها را منقرض کرد. اما وقتی با دید وسیع تر نگاه کنیم، در دوره ای که به ماهواره ها وابسته هستیم، چنین سیارک هایی حتی اگر با زمین برخورد ننمایند، به طور بالقوه می توانند صدمات زیادی را به زندگی بشر وارد نمایند.

ماهواره های زمین آهنگ(geosynchronous) یا (geostationary) در یک باند مداری بر فراز استوا قرار می گیرند که در آن، دوره مداری آنها هماهنگ با چرخش زمین است؛ به این معنی که آنها همواره بر یک نقطه از زمین متمرکز می مانند. این ماهواره ها ستون فقرات سیستم ارتباطی مداری را تشکیل می دهند و برنامه ریزان زمان زیادی می گذارند تا اطمینان حاصل نمایند که این ماهواره ها با یکدیگر تداخل نداشته باشند و با یکدیگر برخورد ننمایند.

ماهواره زمین آهنگ، ماهواره ای است که در مدار زمین آهنگ نهاده شده است و دوره مداری آن با دوره گردش زمین یکسان است. این گونه ماهواره ها پس از هر زمان نجومی به موقعیت خود در آسمان باز می گردند. ماهواره زمین ثابت نمونه ای خاص از ماهواره های زمین آهنگ است که دارای مدار زمین ثابت (مدار زمین آهنگ دایره ای بالای استوا) است.

مزیت ماهواره های زمین آهنگ این است که نسبت به یک نقطه خاص بر روی زمین و نیز نسبت به ایستگاه های زمینی همواره در یک محدوده از آسمان باقی می مانند. ویژگی مشخص ماهواره های زمین ثابت این است که همواره در یک نقطه خاص در آسمان باقی می مانند، بدین معنی که گیرنده های زمینی این ماهواره ها احتیاج به جابه جایی نداشته و می توانند در یک جهت ثابت باشند. ماهواره های زمین آهنگ اغلب برای اهداف مخابراتی به کار می فرایند. شبکه زمین آهنگ به شبکه ای مخابراتی گفته می گردد که از مجموعه ماهواره های زمین آهنگ ساخته شده است.

با این حال، گاهی اوقات خطرات غیرمنتظره کاملاً ناگهانی ظاهر می شوند. طبق گزارش آژانس فضایی اروپا(ESA)، در تاریخ 26 آوریل یک جرم توسط تلسکوپ آنالیز پانورامیک ناسا و سیستم واکنش سریع(Pan-STARRS) در هاوایی مشاهده شد. این جرم که در ابتدا ناشناس بود، شب بعد دوباره دیده شد و موقتا P20Zlf8 نام گرفت و سپس به نام فعلی خود یعنی 2020 HS7 تغییر نام یافت.

محاسبات اولیه نشان داد که احتمال برخورد سیارک 2020 HS7 با زمین 10 درصد است، بنابراین بلافاصله مورد توجه دانشمندان فضایی نهاده شد و کمتر از یک ساعت از انتشار اولین گزارش، رصدخانه شینگمینگ(Xingming) در چین، موقعیت، جهت و درخشندگی آن را مشخص کرد. این مشاهدات سپس توسط رصدخانه تاوتنبرگ(Tautenburg) در آلمان آنالیز و اصلاح شد.

خبر خوب این بود که HS7 2020 قرار نبود با زمین برخورد کند و حتی اگر هم برخورد می کرد، آنقدر کوچک بود که در جو زمین می سوخت. با این حال، دانشمندان متوجه شدند که این سیارک قرار است به حلقه مداری زمین آهنگ نزدیک گردد.

فاصله 1200 کیلومتری با یک ماهواره ممکن است مسافت زیادی به نظر برسد، اما در مقیاس کیهانی مانند گذشتن یک گلوله به فاصله قطر یک تار مو است.

آژانس فضایی اروپا(ESA) می گوید جهت گذر این سیارک دانشمندان را قادر به ردیابی سریع و دقیق و توصیف یک سیارک جدید و همچنین هماهنگی مشاهدات پیگیری برای اندازه گیری های بسیار دقیق بود.

این آژانس فضایی همچنین تأیید کرد که 2020 HS7 یکی از 50 جرمی است که تا به امروز نزدیکترین گذر را از کنار زمین داشته اند.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا