سفر به لالجین ، پایتخت سفال ایران Lalejin - مهسان بلاگ

شهر لالجین یکی از قطب های گردشگری استان همدان و به عنوان مرکز سفال و سرامیک در خاورمیانه شناخته شده است. شهر لالجین یکی از شهرهای شمالی استان همدان است که در بخش لالجین شهرستان بهار واقع شده است. این شهرستان دارای سه شهر به نامهای بهار، لالجین و صالح آباد بوده، دارای هفتاد و دو آبادی، دو بخش و پنج دهستان است. بیشتریت مردم این بخش به زبان ترکی تکلم می نمایند.

بلیط هواپیما در طاهاگشت

شهر لالجین در دشت نسبتاً همواری واقع شده و روخانهٔ قوری چای در شمال و رودخانهٔ یکه چای در جنوب آن جریان دارد. این منطقه از لحاظ آب های زیرزمینی بسیار غنی بوده و ساکنان آن به ایجاد چاه های عمیق و نیمه عمیق روی آورده اند.موتورهای آب موجود در پیرامون لالجین، آب موردنیاز کشاورزی در این منطقه را فراهم آورده و اغلب ساکنان به کشت انگور یاقوتی، جو، چغندرلبویی،سیب زمینی، و گندم بنفش اشتغال دارند. پیش تر آبیاری باغ ها و زمین های کشاورزی شهر به وسیله چشمه ها، رودخانه ها و کاریزها صورت می گرفته که هنوز هم برخی از کاریزهای تاریخی مربوط به دورهٔ صفویه در شمال و شمال غرب شهر دیده می شوند.

تاریخچه

می گویند که لالجین دو بار از زمانی که به یک شهر تبدیل گشته، ویران شده است. یکی از آن ویرانی ها در حمله مغول ها بوده و دیگری زمانی که افغان ها به رهبری محمود افغان در زمان صفویان به شهرهایی از کشور حمله کردند. علاوه بر آن حمله ای نیز در زمان خوارزمشاه و مردآویج نیز حمله هایی نه به شدیدی دو مورد اول به این شهر داشته است. مردم این شهر اعتقاد دارند که تاریخ این شهر از لحاظ مکانی بیشتر در شمال و شمال غرب آن دیده می شود. چرا که هنوز هم در برخی از نقاط آثاری از تنور، چاه، خشت و سفال به دست می آید.

تاریخچه پیدایش سفال

در تمام ایران پیدایش سفال به بیش از 10 هزار سال پیش برمی شود. ساخت سفال به زمانی برمیشود که انسان ها عموما در دشت زندگی می کردند و یکجانشینی تازه بوجود آمده بوده است. ظروف سفالی در ابتدا بیشتر برای نگهداری از آب و مواد غذایی استفاده می شود زیرا سفال خاصیت فاسد نشدنی دارد. سفال لالجین نیز به تاریخ دوری برمیشود. قدیمی ترین چرخ سفالگری در ایران در منطقه شوش بوده که البته دیگر چرخ هایی که باستان شناسان یافت نموده اند در منطقه ای بوده که از لالجین زیاد دور نیست که را به نام تپه سیلک می شناسیم. در روستای سیلک ظروف سفالی بسیاری پیدا شده است و به دلیل وجود چرخ، آن ها بسیار منظم تر از اشکال اولیه ظروف ها هستند. این این منطقه ظروف سفالی قرمز رنگی نیز موجود بوده که از پیشرفت خوب این صنعت در سیلک خبر می دهد. در شهر لالجین بیشتر مردم از زمان قدیم شغل سفال گری داشتند و علاوه بر ظروف سفالی زیادی که در این منطقه یافت شده، هنر آن که نسل به نسل به امروز رسیده نیز گواه تاریخ بلند سفالگری در این شهر است.

سفال لالجین

همانطور که گفته شد سفال لالجین یکی از بهترین ها سفال های ایران می باشد. این شهر را می توان مرکز عمده سفال و سرامیک ایران دانست که صادرات آن به دنیا بیشتر از هر نقطه دیگری ثبت شده است. سفال لالجین انواع گوناگونی دارد که می توان از جمله آن ها ظروف کاربردی و تزیینی، سرامیک های متنوع و … را نام برد. در 4 شهریور 1395 جشنی در لالجین برگذار شد که در نتیجه نام دریافت این شهر به شهر دنیای سفال بود. این ثبت دنیا همانطور که انتظار می رفت باعث رشد مالی این شهر و همچنین افزون شدن تعداد گردشگرانی که به این منطقه می آیند شد.

بیشتر مسافرانی که راهی شهر همدان می شوند حتما به دلیل نزدیکی سری هم به لالجین می زنند. در حقیقت عمده جاذبه آن خیابان طویلی است که از اوایل شهر امتداد یافته و دورتا دور آن پر از مغازه های سفال فروشی است. آنقدر تنوع اجناس بالاست که حتی اگر قصد خرید نداشته باشید از دیدنشان بسیار لذت خواهید برد و یک شی سفالی کوچک و زیبا حداقل چیزی است که خواهید خرید.

در سال های اخیر جهت رونق گردشگری در این منطقه چندین کارگاه سفال پزی آماده پذیرش مسافران هستند که در آنجا با نحوه ساخت سفال آشنا خواهید شد و دقایقی چند می توانید پشت چرخ سفالگری نشسته و سفال خودتان را بسازید! همچنین به جای رستوران در این شهر، ده ها دیزی سرای سنتی از جمله دیزی سرای بوعلی، لانجین و غیره گشایش یافته است که انصافاً دیزی های فوق العاده ای دارند. تمام ظروف به کار رفته در دیزی سراها نیز سفال است. البته به جز دیزی سایر غذاها نیز سرو می شود که البته من پیشنهاد امتحان دیزی ها را می دهم. تقریباً لالجین فاقد هتل و اقامتگاه است به جز چند سوییت و هتل آپارتمان سینا اقامتگاه چندانی ندارد چراکه اصولاً یک نیمروز برای مسافران این مقصد کافی است و بیشتر مسافران برای اقامت به شهر همدان می فرایند.

سوغاتی های لالجین

مهمترین ره آورد این شهر سفال است، که به 2 دسته سنتی و مدرن تقسیم می شوند. سفال های سنتی، شکل ظاهری، اندازه و نقشینه های زیبای متفاوتی دارند و بیشتر جنبه تزئینی پیدا نموده به عنوان اشیای دکوری مورد استفاده قرار می گیرد و اما سفالینه های مدرن ساده و اغلب تک رنگ هستن و در مصارف خانگی استفاده می شوند.

از غذاهای این شهر می توان به انواع آش ها از جمله کاچی، جو، آماج و آبگوشت مخصوص لاله جین اشاره نمود.آبگوشت لاله جین به دلیل پخت در ظروف سفالی از طعم و مزه فوق العاده ای برخوردار است و شهرت دنیای دارد و خود به تنهایی یکی از جذاب ترین بخش های سفر به این شهر محسوب می شود. از مولفه های مواد غذایی لاله جین مغذی و سنتی بودن آن است که از کیفیت بالایی برخوردار بوده و با آداب و رسوم منطقه پیوند خورده است.

لمینت دندان کامپوزیت دندان ایمپلنت ارتودنسی

tani-buy.ir: مجله تانی بای، مقالات اقتصادی و کسب و کار

bigkurosh.ir: مجله کوروش بزرگ، وبلاگ خبری، تاریخی و تحلیلی