روز شلوغ آمریکا، ترامپ حزب جمهوریخواه را ترور کرد! - مهسان بلاگ

رفتن ترامپ و واگذاری کاخ سفید به دموکرات ها، در مقایسه با آنچه که در حال وقوع است؛ امری سطحی و پیش پا افتاده تلقی می شود. در این مقطع زمانی، صحبت از به اسارت دریافت عقابی است که نماد قدرت طلبی حزب جمهوریخواه است و قرار است به زودی پر پروازش شکسته شود.

در حال حاضر، آمریکا شاهد دو رویداد سیاسی است که به موازات هم پیش می فرایند و هر دوی آنها به طور خاص، آینده سیاسی حزب جمهوریخواه را تحت الشعاع قرار می دهند.

*نخست آنکه واگذاری دو کرسی ایالت جورجیا در مجلس سنای فدرال به حزب دموکرات، به از دست رفتن اکثریت حزبی جمهوریخواستار در مهمترین بخش از قوه مقننه آمریکا منجر می شود. به این ترتیب، با توجه به اینکه مجلس نمایندگان نیز تحت کنترل دموکرات ها است و جو بایدن هم به عنوان چهل و ششمین رئیس جمهور آمریکا از همین حزب است؛ تا دو سال دیگر که انتخابات میان دوره ای کنگره برگزار شود؛ عملاً صحنه سیاسی آمریکا به محل جولان دسته کبوترها (نماد حزب دموکرات) تبدیل خواهد شد. آخرین باری که دموکرات ها کنترل هر دو مجلس نمایندگان و سنای آمریکا را برعهده داشتند به بازه زمانی 2009 تا 2011 بازمی شود.

*دیگر آنکه در نتیجه آنچه که تا ساعاتی دیگر در کنگره آمریکا رخ می دهد؛ اگرچه حزب جمهوریخواه با 167 سال قدمت، نمای بیرونی خود را به عنوان یک تشکل واحد حفظ می نماید؛ اما از درون دچار تفرقه خواهد شد تا آنجا که انتظار می رود جناحی جدید در بدنه حزب شکل بگیرد که این به نوبه خود، محاسبات انتخاباتی 2024 را به هم می ریزد.

نشانه ها و تهدیدها

نشانه های واضحی وجود دارد که به پیش بینی ها درباره تیره بودن آینده سیاسی حزب جمهوریخواه مهر تائید می زند:

* 12 عضو جمهوریخواه سنا قصد دارند در جلسه امروز کنگره، رأی الکترال کالج را به چالش بکشند. این درحالی است که میچ مک کانل سخنگوی جمهوریخواه این مرجع قانونگذاری، پیروزی جو بایدن در انتخابات 2020 را تبریک گفته است. پس این حزب حتی پیش از آنکه در صحنه انتخاباتی جورجیا شکست بخورد؛ اکثریت خود را از دست داده بود!

*140 عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان نیز قرار است پیروزی بایدن را به چالش بکشند. در این صورت، تکلیف 71 نماینده جمهوریخواه دیگر که از این اقدام حمایت نمی نمایند چه می شود؟

*همزمان ترامپ به طور علنی مایک پنس معاون خود را تحت فشار گذاشته تا در جلسه 6 ژانویه (17 دی)، در مقام رئیس سنا، 306 رأی الکترال بایدن را ابطال کند. پنس توانست در دوره چهارساله زمامداری ترامپ و در حالی که وی هر روز یکی از اعضای کابینه اش را اخراج می کرد؛ محکم سر جایش بایستد. اما واقعیت آن است که نقش او در جلسه تائید نامزد پیروز انتخابات 2020 نمایشی است و اختیار تغییر نتیجه را ندارد. از سوی دیگر، پنس همیشه از صندلی خوبی در میان هم حزبی هایش برخوردار بوده و اکنون در دوراهی انتخاب میان خیانت به ترامپ و خیانت به آرمان های حزبی گیر نموده است.

*ترامپ روز گذشته حین اصرار به پنس برای تغییر نتیجه انتخابات، خطاب به دیگر اعضای جمهوریخواه کنگره، گفت: مردم آنهایی را که از ما حمایت نمی نمایند به خاطر خواهند سپرد حال آنکه تهدید امروز اریک ترامپ پسر کوچک او، توصیف به مراتب دقیق تری از آینده حزبی جمهوریخواستار به نمایش می گذارد.

اریک می گوید: جمهوری خواستاری که در جلسه روز چهارشنبه کنگره، با اعتراض به نتیجه انتخابات همراهی ننمایند، با اتمام زندگی سیاسی خود روبرو خواهند شد.

وی در شرح این موضوع اضافه کرد: اگر از خود استواری و استقامت نشان ندهید؛ در دور مقدماتی انتخابات بعدی از دور خارج شده و شکست خواهید خورد. شخصاً از رقبای آنهایی حمایت خواهم کرد که در جلسه امروز کنگره با ما همراهی نمی نمایند.

تفسیر اظهارات خانواده ترامپ در ساده ترین حالت ممکن یعنی جمهوریخواستار علیه جمهوریخواستار. حتی اگر رئیس جمهور فعلی آمریکا به دنبال رهبری جناحی جدید نباشد؛ ما در 2024 شاهد دو گروه از نامزدهای جمهوریخواه خواهیم بود: ترامپی ها و غیرترامپی ها. به این ترتیب، آنها برای معرفی نامزد نهایی حزب به اتفاق نظر نمی رسند و باز هم رقابت را به دموکرات ها واگذار می نمایند. تهدیدهای ترامپ، شانس جمهوریخواستار در انتخابات میان دوره ای کنگره را نیز به چالش می کشد.

در واقع، جلسه 6 ژانویه کنگره، بیش از آنکه نمایش پیروزی بایدن باشد؛ فرصتی است برای ترامپ تا وفاداران را از خائنین جدا کند. بعد او می تواند با پشتوانه مردمی که دارد (بیش از 70 میلیون نفر در انتخابات 2020 به او رأی دادند)؛ شانس خود را در ترسیم آینده سیاسی حزب جمهوریخواه ارزیابی کند. از دید ترامپ، این آینده سیاسی حول من یا منیت شکل می گیرد. به عبارت دیگر، یا او به صحنه سیاسی آمریکا بازمی شود یا حزب جمهوریخواه به دور باطل ناکامی های متعدد می افتد.

تکرار یک تجربه

حزب جمهوریخواه در سال 2012 نیز چنین واگرایی را که به شکست میت رامنی در برابر باراک اوباما منجر شد؛ تجربه کرد.

جمهوری خواستار برخلاف دموکرات ها طیف وسیعی را شامل می شوند که در یک سوی آن محافظه کاران تی پارتی به عنوان شاخه متحجر و افراط گرا قرار گرفته و در سوی دیگر لیبرتارین در صندلی شاخه آزادی خواه متمایل به حزب دموکرات جا خوش نموده است. در این بین، جناح سنتی به عنوان شاخه دیرینه حزب همچنان در میانه طیف قرار گرفته است و بقیه شاخه ها با دور شدن از مرکز به سوی یکی از دو لبه طیف گرایش پیدا می نمایند. شاید یکی از دلایل بسیار مهمی که در انتخابات سال 2012 منجر به شکست حزب جمهوری خواه شد همین مسئله کثرت نامزدهای ریاست جمهوری و عدم یکسان سازی شعارهای انتخاباتی آنها بود تا جایی که وقتی رامنی خود را با موفقیت از جدال مقدماتی حزب بیرون کشید به حدی در بحبوحه اختلافات درون حزبی زخم دیده بود که دیگر رمقی برای قد علم کردن در مقابل اوباما به عنوان رقیب اصلی خود از حزب دموکرات نداشت و فرصتی هم برای تغییر شعارهای انتخاباتی متناسب با نیازهای طبقه متوسط جامعه آمریکا باقی نمانده بود.

شکست جمهوری خواستار در انتخابات 2012، درس عظیمی برای آنها بود که حداقل وقتی پای منافع ملی حزب به میان می آید بهتر است نمایش چنگ و دندان را برای پشت صحنه و محافل خودمانی بگذراند و در روی صحنه کمی نسبت به هم انعطاف پذیری نشان بدهند. برای رسیدن به این مقصود اولین اقدام حزب جمهوری خواه، یکسان سازی شعارهای انتخاباتی و کوشش برای برطرف اشتباهات گذشته بود.

به همین دلیل آنها در انتخابات 2016 کوشش کردند تا خود را حزبی عظیم، متحد، فراگیر و مطابق با هر سلیقه نشان دهند و این گونه بود که وقتی ترامپ، به رغم عدم عضویت در حلقه سیاستمداران واشنگتن، با اقبال مردمی روبرو شد؛ از او حمایت کردند.

اکنون آن اتحاد گذرا اسیر طلسمی به نام ترامپیسم شده که شکستن آن نیازمند تدبیری فراتر از توانایی های فعلی حزب جمهوریخواه است.

vetworld.ir: مجله دامپزشکی | مجله خبری دانشجویان دامپزشکی

virapars.ir: مجله ویراپارس | مجله گردشگری و مسافرتی، خبری و ورزشی