در تبریز با کسی شوخی ندارند ، تراکتور یا هیولای تراکتور - مهسان بلاگ

به گزارش خبرنگاران ، تراکتورسازی در خانه. این هیولای جذاب. آنها همیشه در تبریز فوق العاده بودند، از سالهای اخیر تا امروز. حالا دوباره تبریزی ها در بازی های خانگی رکوردی فوق العاده از نظر نتیجه گیری برجای گذاشته اند. با گذشت 8 هفته از لیگ برتر، تراکتورسازی در بین همه تیم ها بهترین نتایج را داخل خانه و در استادیوم یادگار امام تبریز کسب نموده است. تراکتورسازی تاکنون داخل خانه 4 مسابقه با تیم های نساجی مازندران، سایپای تهران، ماشین سازی تبریز و استقلال خوزستان انجام داده. تراکتور در استادیوم خالی از تماشاگر یادگار مقابل نساجی به تساوی یک بر یک رسید اما در 3 بازی بعدی در حالی که تقریبا استادیوم یادگار پر از تماشاگر بود، این تیم برد یک بر صفر مقابل سایپا، پیروزی دو بر یک مقابل ماشین سازی و برد 6 بر صفر مقابل استقلال خوزستان را جشن گرفت. هر وقت طرفداران تراکتورسازی در استادیوم یادگار حضور داشتند این تیم حداکثر امتیازات را گرفته. تراکتورسازی با تماشاگرانش معنا پیدا می نماید و آنها هستند که مقبولیت اجتماعی تیم بزرگ تبریز را به رخ می کشند. تراکتورسازی در بازی های خانگی 10 امتیاز به دست آورده و اگر جدولی برای بازی های خانگی تیم های لیگ برتری ترسیم کنیم، سرخپوشان تبریزی صدرنشین آن هستند. البته پیکان، پرسپولیس و سایپا نیز از بازیهای خانگی خود 10 امتیاز کسب کردند اما تفاضل گل تراکتور در خانه بهتر از آنهاست. پارس جنوبی جم نیز از بازی های خانگی خود 8 امتیاز کسب نموده و در این جدول پنجم است.

برای تراکتورسازی و هر باشگاه پرطرفدار، فوتبال وقتی معنا پیدا می نماید که پیش چشم طرفدار بازی می نماید. این یک ویژگی بزرگ برای تراکتورسازی است که در تبریز همیشه یک هیاهوی بزرگ را حوالی خود می بیند. آنچه مالک سابق گسترش فولاد را به سرمایه گذاری در تراکتورسازی و ماشین سازی ترغیب کرد، همین سرمایه انسانی این دو تیم در تبریز بود. تراکتور و ماشین همیشه در تبریز رقابتی جذاب در جذب تماشاگر داشته اند و هرکدام طیف های مختلفی را در طی سالها مجذوب خود نموده اند. تراکتور به دلیل اوج سالیان اخیرش تماشاگران بیشتری را مال خود نموده اما تبریزی ها خوب می دانند که ریشه های ماشین سازی نیز چقدر در جامعه عمیق است.

مالک امروز تراکتورسازی و ماشین سازی شاید تا سالها و سالها هم نمی توانست این سرمایه انسانی را در گسترش فولاد داشته باشد و بهترین تصمیم برای فوتبال تبریز همین سوق دادن سرمایه گذاری به سمت دو تیم پرطرفدار تبریزی بود. بخش خصوصی اگر گرایشی به درآمدزایی داشته باشد (که نداشتن این گرایش از عجایب فوتبال ایران است) این امکان را در تراکتورسازی و ماشین سازی دارد، نه در تیمی مثل گسترش فولاد. فوتبال واقعی که به دست بخش خصوصی اداره گردد، بدون تماشاگر فرصتی برای درآمدزایی پیدا نمی نماید. تماشاگران بزرگ ترین سرمایه تراکتورسازی هستند، هم این تیم را به صدر جدول بازی های خانگی رسانده اند و هم پتانسیل بزرگی دارند که برای باشگاه مورد علاقه خود درآمد خلق نمایند.

تراکتورسازی باید از این فرصت بزرگ استفاده کند، نه فقط برای پیروزی های خانگی، بلکه برای درآمدزایی بیشتر و مستقل شدن. این اگر در تبریز با آن همه گرایش به فوتبال تمرین گردد، آنگاه شاید شهر به شهر تیم های خصوصی داشته باشیم که روی پای خود بمانند، نه اینکه در انتظار سرمایه گذاری های تردیدبرانگیز باشند. تراکتورسازی از سالها پیش، از روز بازگشتش به لیگ برتر و در اوج شور و هیاهوی تماشاگرانش در فوتبال ایران می توانست نمونه موفق یک باشگاه خصوصی واقعی باشد اما نشد و حالا چند سال بعد تازه تیمداری خصوصی را با حضور مالکی متمول تجربه می نماید.

هیولای جذاب تراکتورسازی در استادیوم تبریز می تواند روزهای باشکوهی در همین فصل داشته باشد، البته اگر آنها یاد بگیرند که خارج از خانه و دور از چشم طرفدار هم به امتیازاتی سرنوشت ساز احتیاج دارند.

11 - 590

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا